Bodoran Sunda

DASAR BUDAK BADEUR
Kira-kira satengah jam katukang, si Odih dititah meuli korék api ka warung babah Ho Liang ku indungna, tapi si Odih can kénéh balik. Indungna melang kacida, terus nyusul anakna.
Si Odih kapanggih keur diuk di handapeun tangkal hanjuang deukeut leuitna nini Océh.
Indungna : " Ka mana baé manéh téh ku lila-lia teuing dititah téh ?!"
Si Odih : " Kapan dipiwarang mésér korék api lima dus ku ema. Korék apina ku Odih
dicobian heula. Sadayana saé tiasa hurung.Tuh kantun satengah dus deui anu
teu acan dicobian".
Indungna : " Hah ??, kunaon manéh téh Odih, aing salah maraban kitu ?. Kunyuk, lutung
siah !!!!!"
Dasar budak rada bengal, si Odih kalahka berebet lumpat, bari ngawih katingali biwirna mani manyun miheulaan irungna anu dempés: " Tung lutung buntung, nu udud surutu, surutu buntung tujuh puluh bungkus, lutung nyundut tuur kunyuk, kunyuk nyuksruk kukurusuk, tuluy, tuluy, tuluy nyundut, nyundut tuur kunyuk ........ " Manyun nih yeeh !

Soto Campur
" Mang soto hiji...campur..!" saur om Teddy ka tukang soto
" Mangga den..!" waler tukang soto gura giru ngaladangan...sor diasongkeun ka si om Teddy...habeug...dihimel semu nu nikmat...ngan waktu nek ngahuapkeun soto panungtung...om Teddy ujug ujug bunceulik molotot kana mangkok ..terus ngagorowok ka tukang soto.
" Sing baleg euy jualan soto teh....tah deleh aya laler hejoan..!"
" Oh...aya laler hejoan..tong bendu atuh den..namina ge soto campur..nya campur naon we sakapendakna." walon tukang soto teu kireum kireum
MANUK BÉO
Bu Satro resep pisan kana manuk, sagala rupa manuk jadi koléksina.
Hiji poé aja nudatang nawarkeun manuk béo kamanéhna.
Tukang manuk : " Bu ieu manuk pinter ngomong, ngan ngomongna rada kasar
jeung sakapeung rada jorang, maklum sapopoéna hirup di
imah germo".
Ibu Sastro : "Ah, teu nanaon mang. Nu penting manukna cerdas. Engké ku Ibu
di ajar ngomong nu alus ".
Kacaritakeun manuk téh jadi dibeuli ku ibu Sastro, diteundeun di téras imah di hareup.
Waktu soré anakna bu Sastro daratang hiji-hiji balik ti sakola. Si manuk wantér pisan, terus bacéo ka unggal anak bu Sastro nu datang..
Manuk : " Hallo. Kenalkan saya Susi. Siapa kamu ?".
Kabéh nu aya di imah bu Sastro resepeun pisan ka béo wantér éta.
Wanci peuting pak Sastro datang balik ti kantorna. Si manuk tuluy ngomong.
Manuk : " Hallo, mas Sastro. Apa khabar, sudah lama tidak datang, kemana
saja, ada yang baru yah ? "
Bu Sastro panonna molotot, teu asa-asa deui merekpek pa Sastro.

Lini
Si Oded karek umur tilu taun sarena masih ngagulung jeung indungna...hiji mangsa manehna nanya ka indungna.
" Ma...upami bapa uih nyaba kunaon sok kaleresan aya lini ?"
" Keur usum lini meureun !" jawab indungna pondok
" Minggu kamari basa bapa kenging tilu dinten dilembur, eta lini meni noron kitu nya ma...wengi kahiji 5,5 skala ritcher, wengi kadua 6,5 skala ritcher, komo wengi katilu mah basa bapa enjingna bade nyaba deui, euleuh etah dugikeun ka 7,5 skala ritcher...sareng subuhna aya lini susulan langkung rongkah...hiih oded sieun aya lini deui ma...!"
" Hayang teu diganggu lini deui...oded ?"
" Hoyong pisan ma...!"
" Tah engke lamun bapa hidep datang, sarena pindah dikamar sejen nyah!"
" Oh mun kitu mah lini teh balad si bapa...hiih..sieun !" gerentes si oded bari bibiri
SATENGAH METER
Si Isah téh randa boga anak dua. Manéhna boga sobat medok sarua randa anak opat jadi TKW, ayeuna geus jadi pamajikan supir urang Arab badwi di Saudi.
Sobat si Isah kerep ngirim surat ka si Isah, nyaritakeun yén ngeunah jadi pamajikan urang Arab mah masing geus anakan opat di lembur ogé, tapi asa jadi pangantén anyar deui cenah.
Si Isah jadi rada kapangaruhan, tuluy bobogohan jeung wan Abud tukang kiridit keliling désa nu katelah pelit.
Dina wakuncar nu munggaran, wan Abud siga biasana maké baju terusan (gamis) ala Arab. Teuing kumaha caritana, sakali mangsa onta wan Abud ngintip. Atuh si Isah ngarénjag, tuluy nyarita : " Yeuh wan Abud. Masing pelit ogé, ulah teu di calana jero atuh".
Wan Abud surti. Minggu hareupna dina wakuncar nu kadua, wan Abud geus maké calana jero. Lantaran hujan ngaririncik ti bada Asar kénéh, atuh wan Abud hayang ka cai heula saméméh diuk di korsi tamu, sigana mah ontana katiisan.
Kulantaran kabiasaan teu maké calana jero, wan Abud poho kana calana jerona nu disampaikeun dina tukangeun panto kamar mandi. Kaluar ti kamar mandi, terus ka kamar tamu.
Si Isah nanya : " Hey wan Abud, geus maké calana jero ayeuna mah ? "
Wan Abud : " Atuh puguh wé néng, geus meuli samétér, tuluy dikaput", bari ngangkat gamisna nu maksudna ningalikeun ka si Isah yén geus maké calana jero, wan Abud neruskeun omonganana : "Ieu téh karék satengah métér, di imah aya sésana satengah métér deui ".
Si Isah beureum beungeutna, tuluy ngusir : " Balik kadituh wan... , teu sudi aing mah, kajeun ngaranda wéh salilana, bisa paéh kawin jeung manéh mah !"
Wan Abud molohok teu ngarti bari lumpat sieun digebug si Isah ku gagang sapu .

Nyanggakeun terjemahan bébas kiriman ti rerencangan, mudah-mudahan katilasan kasonona...
sanes kitu kang Oleh ? :-)

GEUMPEUR.
Di desa Ciburayut aya randa ngora, geulis, demplon, rada ganjen, maklum urut pamajikan resmi nu ka opat éx kapala désa bapa Mardun B.A .(Beuki Awéwé, sanés Bachelor of Art) nu pupus sataun katukang teu pira alatan kapeureumpeunan, ngan lain ku taneuh atawa keusik, ieu mah ku ban serep treuk anu lésot di jalan.
Kacaritakeun di désa éta aya pamuda dedeg tur kasép (kinten-kinten sapartos bapa Yogi lah), ngan hanjakal si pamuda éta gaul jeung préman pasar Bereyek, jadi wéh baragajul.
Si pamuda aya haté kadua leutik ka si randa.
Hiji peuting jemplang jempling si pamuda kateteyepan tina para asup ka kamar si randa .
Di jero kamar, si randa keur saré rada ngaboréklak. Si pamuda mata simeuteun, teu dihaja najong tampolong.....brang.... Si randa ngulisik hudang, buru-buru si pamuda nyentak bari ngamang-ngamang bedog, tapi kulantaran geumpeur si pamuda salah nyentak : " Nyawa atawa aa... !? ", (maksudna jiwa atawa harta, ngan geumpeur jadi poho kecap "harta"). Si randa ogé sigana geumpeur, terus ngajawab : " aa...", bakat ku geumpeur.
Terusna mah duka téh teuing da si cakcak teu méré inpormasi nu lengkep, nu pasti mah sajam ti éta wanci kohkol ditakol tilu kali ku nu ngaronda, si pamuda ngorénjag hudang rék balik, ngan kulantaran buru-buru pohoeun kana bedogna nu aya diluhureun kasur. Dina kasempetan nu alus ieu, buru-buru bedog téh di cokot ku si randa, tuluy balik nyentak si pemuda bari ngamang-ngamang bedog : " Nyawa atawa deui ...!". Tah palebah dieu mah teu ngarti naon maksud kecap "deui", mereun geumpeur kénéh maksudna mah "bui" meureun nya ? .Selanjutna terserah anda !

CUKANG LANTARAN SI ADAM KAPIR

Si Adam budak umur 10 taunan. Manéhna anak ti bapa Islam jeung ti indung Katolik.
Unggal ditanya kubabaturanana naon agama si Adam, si Adam teu bisa ngajawab.
Manéhna hayang boga kapastian agama nu rék dianutna, tapi hayang nu ngeunah dilakonanana. Kira-kira sistim parasmanan lah, mana nu ngeunah éta nu dicokot.

Kabeneran poé éta Ahad, si Adam isuk-isuk kénéh geus aya dihareupeun garéja di alun-alun. Kulantaran hayang nyaho agama Katolik, manéhna gura-giru teuing, datang ka garéja isuk teuing, pantona can dibuka.
Beuteung si Adam can kaasupan nanaon pisan, kabeneran aya tukang roti, nya manéhna meuli roti rada gédé.
Kakara gé ngadahar saparapatna, panto garéja dibuka. Buru-buru si Adam asup terus diuk panghareupna deukeut pisan altar, maksudna ambéh jelas ngadéngékeun eusi khotbah.
Kacaritakeun judul khotbah pastor harita soal kajadian Nabi Adam di surga anu diusir ka dunya ku Alloh versi Katolik.
Kulantaran rotina can béak, si Adam ngeureuyeuh nyégétan roti tuluy diteureuy lalaunan.
Palebah pastor nyaritakeun Nabi Adam nu nyumput kulantaran ngarasa salah geus ngalanggar paréntah Alloh, si Adam keur ngagayem roti jeung bari rada ngalamun.
Pastor khotbah mani tarik siga ngabentak : "Tuhan bertanya dengan keras kepada Adam, hai Adam sedang apa kamu ? "
Atuh si Adam reuwas asa disentak, tuluy ngajawab : "Sedang makan roti pastor !". Si Adam kabesékan tuluy batuk teu eureun-eureun. Atuh gerrr... hadirin sareuri.
Pastor ngambek pédah hadirin teu khusu deui, tuluy si Adam diusir kaluar bari dicarékan.
Ku kajadian éta si Adam mastikeun moal asup agama Katolik siga indungna.

Poé Juma'ah si Adam datang ka masjid di alun-alun persis hareupeun garéja bari mawa sarung jeung kopéah ilaharna batur.
Ningali batur wudhu, manéhna tuturuti wudhu, batur maké sarung, manéhna maké sarung, batur ngaleupaskeun calana jero, manéhna ogé ngaleupaskeun calana jerona. Alhasil naon nu dilakukeun ku batur, diturutan ku manéhna.
Kulantaran datangna rada elat, si Adam kabagéan diuk di shaf tukang persis tukangeun aki-aki nu tadi bareng wudhu jeung manéhna. Ditukangeun si Adam aya barudak sapantaranana.
Shalat dimimitian, si Adam tuturuti sagala nu ditingalina. Ningali batur kunyam-kinyem maca surat, manéhna ngilu kunyam-kinyem teuing maca nanahaon, barudak ditukang cicirihilan, manéhna ngilu cicirihilan, batur sujud, manéhna ngilu sujud. Tah waktu sujud salah saurang budak nu rada bangor, ningali 'endog' si Adam ngagantung, terus disintreuk ti tukang. Atuh si Adam ogé pipilueun nyintreuk endog si aki hareupeunana. Si aki ngarénjag, tuluy nejéh si Adam katukang, si Adam pipilueun néjéh katukang, keuna sirah budak tukangeunana, si budak ngambek, si Adam di babuk ti tukang, atuh puguh wé si Adam nurutan ngababuk si aki di hareupeunana. Ébat wéh sholat si aki. Si aki ngambek ngabuburak barudak sitah kaluar ti masjid bari ngamang-ngamang panakol bedug.
Balik ka imah si Adam mikir. : "Euweuh nu ngeunah gening. Aaah aing mah kajeun kieu wéh kapir saumur-umur.......".

NGIRUNG
Kuring jalan-jalan di Bogor, numpak bémo ti Tanjakan Émpang ka Ciburial, diukna dihareup gigireun supir.
Ditengah jalan bél disada, bémo eureun. Saurang panumpang turun tuluy kahareup nanyakeun ongkosna ka supir bémo.
Panumpang : "Sa'balaha ku'lin 'udu mayal ti Tan'akan Ém'ang ?", pokna bari ngirung. Maksudna kaharti "sabaraha kuring kudu mayar ti Tanjakan Empang ?"
Si supir bémo teu ngajawab, kalahka terus maju deui, jadi si panumpang teu mayar pisan.
Rada jauh ti dinya kuring nanya panasaran.
Kuring : "Ku naon pa teu dijawab ? "
Supir bémo : "I'nim'ang diangka ngalééwé men'ing teu nalima 'uit", jawabna singket.
Maksudna kaharti "tinimbang disangka ngaléléwé mending teu narima duit"
Paingan atuh satali tiga uang !

Sholat mayit
Si Ibro ngalayad babaturanana anu maot , manehna jeung babaturanana opatan, sanggeus nepi ka imah nu maot, bapana nu maot nitah ka si Ibro jeung babaturana sholat mayit. Ibro jeung babaturana silih reret kulantararan pada teu ngarti kumaha carana sholat mayit, tapi kulantaran era ku bapana nu maot kapaksa si Ibro jeung babaturana ngalakukeun terus nu jadi imamna si Ibro, pas raka'at kahiji si Ibro ruku terus beres ruku sujud, sajeroning sujud si Ibro ngadangu nu ngaharewos, (eh eta barudak teh naha make sujud sholatna. Ngadangu kitu berebet si Ibro lumpat tuluy nu lain oge marilu lalumpatan, sanggeus rada jauh jeung geus cape, si Ibro eureun bari diuk handapeun tangkal, tuluy babaturana ngomong : Cape geuningan sholat mayit teh make lumpat sagala.

Ngajar ngaji
guru ngaji ngajar anu suing, budak ieu teh karak diajar ngaji alip2an
guru : sok geura der baca kadinya
murid : alip, ba, ta, sa, jip...
pas palebah jim nu suing macana teh lain jim tapi jip, ma'lum suing
guru : lain jip tapi jim
murid : jip
guru : jim
saking keuheul tuluy guruna bari kesel nembal : lain jip sia teh treuk.

Subject: Joke Sunda
>
>
>
> Mabok
> Hiji mangsa saurang jalema mabok asup ka hiji bar,
> ngaliwatan panto hareup. Kanyahoan ku Bartender,
> buru-buru ngahalangan eta lalaki,
> "Teu meunang asup kadieu geus mabok mah!"
> Jalema mabok tadi kaluar, tapi terus asup deui, ngan
> ayeuna mah ti panto gigir. Kaperego deui ku Bartender
> "Anjeun teh geus mabok, jadi tong asup kadieu! Perlu
> di pang manggilkeun taksi...?"
> Nu mabok tea buru-burur kaluar deui, tapi asup deui ti
> panto tukang. Kapanggiheun deui bae ku si Bartender anu tadi, bari
> jeung keuheul pok si Brtender nyarita, "Lamun silaing wani asup deui,
> awas, dibejakeun ka pulisi geura!" Jalma anu mabok tea ngarenjag jiga
> nu reuwas, "har...naha silaing bisa gawe di sababaraha bar euy...?"
>
> Baygon
> Ilaharna poe lebaran, sok loba jalema anu ngadon
> nyekar ka kuburan. Kasampak aya lalaki tengah tuwuh
> keur nyeungceurikan tilu kuburan.
> Lantaran harita teh keur loba jalma, atuh nempo
> paripolah eta lalaki teh jadi loba anu panasaran.
> "Manawi teu kaabotan, dupi eta kuburan anu tilu teh,
> kuburan saha, geuning sadayana diceungceurikan?" ceuk
> salah saurang jalma anu panasaran.
> "Euh anu ieu mah kuburan pun bojo. Sapuluh taun
> kapengker tilarna teh, ngaleueut baygon," tembalna.
> "Dupi ieu kuburan nu kadua?"
> "Ieu oge sami kuburan pun bojo keneh. Lima taun
> kapengker tilar dunyana teh. Sami deuih alatan
> ngaleueut baygon."
> "Dupi anu ieu, rupina kuburan putra nya?" "His,
> sanes. Ieu oge sami kuburan pun bojo. Nembe sataun maotna teh, enging
> musibah, tulang tangkorakna bencar." "euleuh-euleuh, geuning ngangge
> bencar sagala. Panginten tabrakan waktos tunggang motor?"
> "His, sanes. Bencar tulang tangkorakna teh wireh ku
> sim kuring dibabuk ku linggis, da bongan nolak nginum baygon."
>
> Si Enci
> Si Enci lapor ka pulisi, dumeh peuting tadi tokona kagarongan. Eusina
> kabeh dikerid ku garong, anu cenah jumlahna lobaan.
> "Si Engkoh ditaliang, si Otong diwologod," pokna bari
> pepeta. Maksudna mah salakina ditalian, sarta anakna
> diborogod ku garong tea.
> "Ari Enci dikumahakeun?" pulisi nanya.
> Si Enci kalahka ngabigeu bari aluman alimen.
> "Si Engkoh ditaliang, si Otong diwologod...."
> "Enya, eta mah pan si Engkoh jeung si Otong. Ieu mah
> Enci, dikumahakaeun ?"
> "Ah, embung, ela....," tembalna
>
> Abstrak
> Guru : "Mar, naon ari anu disebut abstrak?"
> Umar : "Henteu kongkrit Pa."
> Guru : "Kumaha maksud henteu kongkrit teh, Ju?"
> Juju : "Teu kongkrit teh hartosna teu tiasa katingal,
> teu tiasa dirampa, tapi hakekatna aya."
> Guru : "Alus, cing bere conto, Unang!"
> Unang : "Lancingan Eti, Pa!"
>
> Pohoan
> Si Ontohod kacida pohoanana, utamana kana payungna.
> Unggal poe, lamun rek indit gawe, manehna sok mawa payung, ngan pas
> turun tina beus kotana, eta payung sok tinggaleun bae. Hiji poe
> pamajikanana ngawawadian, "Yeuh kang Ontohod, payung teh mahal!maenya
> kudu meulian wae payung unggal
> poe mah. Heug engke deui mah inget-inget ari rek turun tina mobil
> teh." Atuh basa dina hiji mangsa si Ontohod ningal payung dina beus
> kota anu biasa ditumpakanana, buru-buru ku manehna dicokot, dibawa
> balik. Bari semu atoh pok manehna ngomong ka pamajikanana,
> "Yeuh, Nyai, teu poho deui ayeuna mah mawa payung teh."
> Pamajikanana colohok, "Akang, akang...., pan basa tadi
> indit teh akang poho teu mawa payung!"
>
> Anjing Pinter
> "Pajar anjing silaing teh pinter, bisa dititah meuli
> kurupuk sagala. Geuning sanggeus dibere duit ku kuring
> teu balik deui?" ceuk si Tomi ka baturna.
> "Sabaraha kitu dibere duitna?" ceuk baturna.
> "Sarebu perak!" walon si Tomi
> "Paingan atuh ari kitu mah. Lamun dibere lima puluh
> perak, manehna bakal balik deui bari mawa kurupuk. Ari
> dibere sarebu mah kawasna lalajo heula."
>
> Asuransi
> Di Australia waktu aya konprensi asuransi
> internasional, aya salah saurang peserta anu ragrag
> ti hotel tingkat 15 nepi ka maotna.
> Ceuk peserta ti Amerika,"Di nagara kuring mah, ieu
> jalema anu ragrag teh santunan asuransina bisa cair
> dina jero saminggu."
> Peserta ti Jepang embung eleh. "Komo di nagara kuring
> mah leuwih cepet, asuransina bisa cair dina jero dua poe. Kumaha ari
> di Indonesia?" pokna bari ngareret ka peserta ti Indonesia.
> "Di Indonesia mah leuwih cepet deui. Lamun aya jalema
> ragrag ti tingkat 15 nepi ka maotna, di tingkat 10
> keneh santunan asuransina geus dibikeun," tembalna kalem.
>
> Tos dugi ka Cianjur..."
> "Pa supir punten ngawiat pun anak pami tos dugi ka
> Cianjur kade wartosan..!" Ceuk saurang ibu-ibu ka
> supir bis jurusan Bandung.
> "Mangga bu.. ....nya ibu moal ngiring kitu ?" Tanya supir. "Moal ibu
> mah ieu we pun anak..!" Ceuk si Ibu bari ngareret anakna.
> " Daag sayang..!"
> " Daag mamah...!" budakna ngajawab.
> Teu kungsi lila bis geus ngadius mapay jalan tol
> Jagorawi, neupi ka Ciawi sibudak teh noel ka supir,
> ma,lum diukna tukangeun pisan supir.
> " Pa .. ..tos dugi ka Cianjur ieu teh..?"
> " Teu acan jang ... ...tebih keneh .....!
> Ceuk supir bari anteng ngagelang stir.
> Dasar budak, basa bis ngahaeub ka Cisarua geus
> celengkeung deui nanyakeun.." Pa tos dugi ka Cianjur...?"
> " Encan jang....!" Supir rada molotot.
> Budak ngahephep sieuneun ari dipolototan mah, neupi ka
> Ciloto katingali budak geus sapokpokeun nek nanya
> deui, ngan kapiheulaan ku supir.
> " Hayoh nek nanya deui...?" Ceuk supir buncelik.
> Teu karasa bis geus neupi ka wilayah Cipanas....budak
> anu titadi sok nanya terus, ayeuna jempe sihoreng
> budak teh sare mani tibra pisan,
> kitu deui penumpang nu sejenna pating galuher...ngan
> anu teu ngaguher teh pa supir.
> Renjag .....supir ngarenjag reuwas basa bis teu karasa
> geus nepi ka Padalarang. ...
> ras inget kapapatah si Ibu mani omat-omatan lamun
> geus nepi ka Cianjur kudu di bejaan eta budak teh.
> ....
> reg bis the eureun, terus supirna ngomong ka para
> penumpang yen aya penumpang kaliwat turun,
> kaparengan penumpangna ibu-ibu teu loba pancaraken bis
> anu geus neupi ka Padalarang ngadius balik deui nuju
> ka Cianjur .....anu dianterkeuna mah
> jongjon wae ngaguher...... ken we lamun geus neupi ka
> Cianjur karek dihudangkeun.
> " Jang tos dugi ka Cianjur..!" Ceuk penumpang
> gigireunana ngahudangkeun budak.
> " Aduh tos dugi..!" Ceuk budak bari gura giru muka
> bungkusan anu eusina obat cacing, leguk diinum.
> " Jang dimana lungsurna...?" Supir mimiti keuheul,
> lantaran budak the lain turun kalahka nginum obat
> heula.
> " Har ari bapa, pan karek dugi ka Cianjur, nya biasa
> atuh lungsur mah di terminal Leuwi Panjang! " Ceuk
> budak kalem.
> " Jadi di Cianjur lain nek turun ?"
> " Sanes......saur mamah pami tos dugi ka Cianjur ieu
> obat kedah di leueut, sakali deui engke pami tos dugi
> ka Bandung !" Budak nerangkeun pertentang.
> " Jadoolll !" Ceuk supir ngajejek gas.. ....dius bis
> balik deui nuju ka Bandungkeun.
>
> Setan
> Saurang pejabat munggah haji. Dina mangsa jumroh eta
> pejabat ngiluan pasesedek jeung nu lian.
> Belewer nenggorkeun batu, nurutan nu sejen. Ngan
> aneh, ti palebah anu ditenggorna aya nu males nenggor,
> keuna pisan kana tarangna. Untungna teh bisa terus
> kasanggap. Batu anu ditenggorna dibungkus ku keretas.
> Barang dibuka ku manehna dina eta kertas aya tulisan
> anu unina kieu "Ari sarua papada setan mah ulah
> pipilueun maledog atuh euy!"
>
> Viagra
> "Ki...bade nginum jamu naon pegel linu, encok atawa
> jamu napsu makan?" Tanya tukang jamu ka si Aki.
> "Lain euy..aya Viagra teu..?" Ceuk si Aki satengah ngaharewos.
> "Euleuh-euleuh eta mah jeung budak ngora atuh
> aki...nya si Aki masih keneh sok eng ing eng kitu..?"
> "Lain jeung nukitu patut deuleu..!"
> "Nya keur naon atuh..?" >
> "Ieu euy sangkan kiih teu nyurucud wae kana suku!"
> "Baruuk!

> Tatangga
> "Dewek mah keuheul kapamjikan euy, teu kaop tatangga
> meuli itu, boga ieu, sok langsung nurutan, dasar si
> panas baran...!" Mang Sarkim gegelendeng.
> "Pamajikan nukitu patut mah bales wae atuh..!" Mang
> Jupri kalahka mapanas.
> "Nya kumaha kitu..?"
> "Kieu geura lamun ningali tatangga kawin
> deui..buru-buru urang ge kawin deui..!"
> "Anyiiir satuju euy...!" Mang Sarkim atoh.

> Motor Anyar
> Si Encim kakara meuli motor anyar. Dicobaan jeung babaturanana. Anu
> matak keuheul keur babaturanana, ti mimiti indit nepi ka harita,
> si Encim henteu ngoper gigi, tepikeun ka sora motor
> geus ngaheong siga helikopter.
> "Cim, montong dina gigi hiji bae atuh euy! pindahkeun
> gigina"
> Si Encim ngajawab, "Lah, lahuta teuing atuh. Apan gigi
> hiji ge can beak".

> WAMIL
> "Teu bisa atuh Pa, jalema jiga kuring ngilu wajib
> militer" ceuk saurang pemuda anu embungeun ngilu
> wamil.
> "Naha?" ceuk perwira nu ngarekrutna.
> "Apan suku kuring mah jangkung sabeulah"
> "Oh, keun bae teu nanaon. Da engke ge di medan tempur taneuhna henteu
> rata" ceuk si perwira kalem.

roti
si abud keur lapar..
kucluk-kucluk ngaliwat tukang roti..
Bari rada bungah si abud ngagegero si tukang roti..
si abud: "mang,..mang, roti mang.."
T.roti : "mangga, jang..bade nu man?."
si abud: "ieu naon mang?...
T.roti: "coklat, jang..."
si abud: "ieu..." (bari nunjuk nu sejenna)
T.roti: "Nanas..."
si abud: "anu ieu naon, mang..."
T.roti: "Markisa, jang.."
si abud:" Hor..ari mamang, rotina mana?..."
T.roti:....

Sambutan ti simkuring

Assalaamu a'laikum
Alhamdulillah
Hadirin hadirot
sangu sapiring seep ku kolot
teu hilap ka tukang sulap
oge ka tukang toge
kahiji, sateu acan nu kadua
kaduana, saparantosna nu kahiji tadi
terakhir nu katilu saparantos nu kahiji
sareng nu kadua
mung sakitu di simkuring
upami aya nu kirang, da' emang
sakitu ayana,
wassalaamu a'laikum

???...;)



MATEMATIKA
Yuswa aki Sanusi tos langkung ti 70 warsih.
Dina hiji dinten anjeuna ngariungkeun para putra nu ngarumbara di nusantara.
Aki Sanusi : "Yeuh barudak. Maranéh geus nyaho yén nini téh geus lila pisan ninggalkeun
urang".
Putrana : "Atuh 6 sasih mah teu acan lami atuh Bapa. Upami 6 warsih, nembé tos lami !"
Aki Sanusi : "Ah ceuk rarasaan aki mah asa geus lila pisan, asa geus 6 taunan".
Putrana : "Naon maksad aki téh ?"
Aki Sanusi : "Maksud aki, nyaéta hayang ménta bantuan maranéh mangnéangankeun
gaganti nini".
Putrana : "Nu kumaha kinten-kintena aki ?".
Aki Sanusi : "Nya, nu umurna kira-kira 50 taunan, ambéh aki teu ngérakeun maranéh".
Putrana : "Teu aya atuh aki nu kitu mah".
Aki Sanusi : "Ari euweuh mah, nu 25 taunan atuh, tapi dua !"
Pala putra aki Sanusi, molohok teu ngarti kana matematika Aki Sanusi.

SALAH TAFSIR
Di halteu karéta api Leuwi Goong aya urang Cirebon anu keur diuk sorangan dina bangku, sigana mah keur nungguan karéta api nu ka dayeuhkeun.
Lar aya tukang nangka ngaliwat hareupeunana.
Tukang nangka : "Nangkana mas ! Nangkana mas ! "
Ngadéngé omongan tukang nangka, urang Cirebon téa diukna rada ngagésér saeutik.
Tukang nangka : "Nangkana mas ! Nangkana mas !"
Urang Cirebon téa diukna rada ngagésér deui saeutik.
Tukang nangka : "Nangkana mas ! Nangkana mas !"
Urang Cirebon téa diukna rada ngagésér deui saeutik.
Terus kitu kajadianana, nepi ka bangkuna najuralit, si urang Cirebon tijengkang nangkarak bengkang.
Si urang Cirebon ngambek, nyarékan tukang nangka laklak dasar.
Urang Cirebon : "Bujur manéh sakumaha legana hah ! Ku aing dibéréan tempat diuk, masih
kénéh nitah ngagésér ka aing ! ".
Tukang nangka molohok teu ngarti kunaon dicarékan.

HUJAN
Asmawi : " Beca ! Sabaraha ka jalan Pagarsih ?"
Tk béca : " Tilu rébu den ! "
Asmawi : " Na mahal-mahal teuing ?"
Tk béca : " Hujan den ! "
Asmawi : " Heueuh, numatak kana béca gé pédah hujan ! "

LEBARAN
Silobahutang urang sabrang langganan warung remang-remang di pantura.
Manéhna rék neruskeun nyupiran tronton Fuso wanci subuh.
Silobahutang : " Nih, aku bayar kau lima puluh ribu !"
Langgananana : " Tida bisa oom, harus dua ratus ribu ! "
Silobahutang : " Aah, mahal kali ! Biasa segitu ! "
Langgananana : " Ini kan lebaran oom ! "
Silobahutang :" Apalagi lébaran, sémpitanpun aku ta' mau bayar ! Ah mahal kali ! "



GARUDA
Adun :"PT Garuda Indonesian Airways meunang panghargaan minangka pausahaan
penerbangan pangamana sadunya. Hébat nya !"
Asan :"Puguh wéh reueus. Naon nyah pertimbangan jurina ?"
Adun :"Pesawat Garuda mah moal aya nu masangan bom waktu, lantaran jadwalna sering
ngaco !"

DU'A
Ajengan : "Lamun urang rék dahar kudu maca naon ?"
Santri : "Bismillah...!"
Ajengan : "Sanggeus réngsé dahar kudu maca naon ?"
Santri : "Astagfurillah ....!"
Ajengan : "Na maranéh téh poho ? Kudu maca alhamdulillah..!"
Santri : "Tapi kamari mama ajengan maca astagfurillah di restoran ?"
Ajengan : "Oh..eh.., éta mah béda..., tagihanana mahal teuing.."

SARUA BORANGAN
Pépén : "Basa kuring rék balik lembur tadi peuting, harita téh pas jam 7.30, di hareupeun
mesin absensi aya jurig keur ngajanteng, jadi wéh kuring teu jadi absen "
Baturna : "Atuh sarua jeung kuring. Basa kuring rék balik lembur tadi peuting, harita téh
pas jam 7.30 ogé, waktu kuring keur ngajanteng rék ngagésék kartu absensi aya
jurig leumpang ngadeukeutan kuring, jadi wéh kuring teu jadi absen ogé"

DI PECINAN
Karna : "Sabaraha harga CD nu ieu ?"
Karno : "Céng go "
Karna :Ah, mahal teuing. Go céng wéh nya ?"
Karno :"Punten, ari gocéng téh sabaraha ? Da abdi mah sanes akéw"
Karna :"Sarua kuring ogé lain akéw. Ari céng go téh sabaraha ?"

ISTIMEWA
Ari : "Kasur jeung anggel téh bahana sarua tina kapuk lain. Tapi kunaon ari saré dina
kasur masih kénéh dianggelan ?"
Ara : "Biasa. Ari kapala mah sok hayang diistiméwakeun !"

MOAL DEUI-DEUI.

Aya dua sobat langgana ngopi diji warung, tapi abongkena dedeg pangadegna pikagigiseun, duanana sok rea pisan tingkahna ngaheureuyan budak anu sok ngalayanan di dinya. kopi tea dibahekeun, uyah jeung gula dipatukurkeun wadahna, barang dahar ambalayah kana meja nepi kataplakna kotor, jeung sajabana, tapi budak nungalayannana teh teuing ku sabar, mangkaning sakapeung mah sok dicarekan teu pupuguh. nu boga warung oge henteu bisa kukumaha anakna dikitukeun teh, da heunteu untupan nenjo dedeg pangadegna nu dua eta, ari mayar mah duanana oge sok bener deuih.

Sabada sawatara bulan kikituan, salah saorang diantara nu dua teh nyarita kabaturna " Asa teu puguh mangbulan-bulan urang ngaheureukeun eta budak, mejeuhna ayeuna mah dieureunan nya. karunya."

Tembal baturna, " Enya karunya. hadena urang persen sing gede, itung-itung pameulina, nya."

Barang nu duaan tea datang deui ka eta warung samemeh pesen nanaon, nu saurang nyarita ka budak nu sok ngalayanan tea "Jang hampura, nya. Akang duaan sok ngaheureuyan, ayeunah moal deui-deui. malah yeuh duit persen, tarima.

Walon eta budak sabada narima duit,"Sami-sami. Abdi oge engke mah upami ngaladangan kopi moal diciduhan heula ........"

SALAH NGAHARTIKEUN
Ki Ibro jeung si Ju'i keur uplek ngobrolkeun kaayaan ayeuna bari ngadéngékeun radio di pos ronda tukangeun masigit. Kabeneran harita téh keur nyiarkeun laporan langsung démo di istana nagara.
Démonstran : " Turunkan BBM !, turunkan BBM !"
Anu di démo : " Saudara jangan ikut campur urusan pribadi saya. (B)erat (B)adan saya
(sora awéwé) adalah urusan pribadi saya. Walau badan saya gemuk, tetapi bukan hak
saudara untuk menurunkannya !".
Ki Ibro : " Euh ari kitu mah sigana salah ngahartikeun. Paingan atuh harga BBM teu
turun-turun ! Sigana mah tersinggung si ibu téh."
Si Ju'i : (molohok teu ngarti)

NGILU SALAH
Mama Ajengan nuju ngawulang santri-santrina ihwal kaayaan ayeuna.
Mama Ajengan : " Kaayaan anu riweuh kieu téh alatan para pamimpin urang anu leuwih réa
mikirkeun partaina tinimbang rakyatna. Ku kituna ayeuna urang kudu
sering-sering ngadu'a anu alus ".
Santri : " Numutkeun pendapat abdi mah, Mama Ajengan ngiring saham kana
kaayaan anu riweuh kieu. Para pamimpin téh henteu diazab ku Alloh ".
Mama Ajengan : " Naha manéh nyalahkeun mama ?"
Santri : " Cobi wéh perhatoskeun du'a mama, ......ampunilah dosa-dosa para
pemimpin kami ........, janten wéh unggal badé di azab ku Alloh,
para pamimpin urang kénging ampunan, kumargi di du'akeun baé ku
mama".
Mama Ajengan : " Ari kitu mah tandana du'a mama téh makbul nya ? Urang ganti atuh
redaksi du'ana nya !".